BŁĘDY MOGĄCE WYSTĄPIĆ W PRACY SAMOKSZTAŁCENIOWEJ CZ. II

Uczenie się „na termin”, czyli uczenie się na wyznaczony dzień. np. ten. w którym od hyc się ma egzamin. Można zaryzykować twierdzenie, że wielu samouków' – zwłaszcza słuchaczy studiów dla pracujących, szkół dla pracujących, a także słuchaczy kursów zawodowych – uczy się właśnie „na termin”. Brak głębszego zainteresowania przerabianym materiałem, brak rozłożenia procesu uczenia się w czasie, mały' stopień wyuczenia i brak nastawienia na trwałe zapamiętanie danego materiału powodują, żc wiedza zdobyta metodą „uczenia się na termin” jest zazwyczaj bardzo krótko przechowywana w' pamięci i szybko ulega zapomnieniu.

Uczenie się werbalne, czyli uczenie się nastawione na opanowanie reguł, zasad, definicji, dowodów, wyliczeń bez należytego zrozumienia związków między pojęciami, bez uchwycenia istoty problemu. Z konieczności więc osoba ucząca się werbalnie przyjmuje biernie słowa (mówione, czytane), a jeśli się wysila, to chce po prostu zapamiętać. W tym celu w miarę potrzeby powtarza materiał aż do dosłownego „wykucia”. Uczący się werbalnie jest nastawiony na wierną reprodukcję testu, układu słów, a nic układu myśli. Typową postacią uczenia się werbalnego jest uczenie się formułkowe. Uczący się „wkuwa” wzory, twierdzenia, formułki, definicje bez zrozumienia ich sensu, przy czym niekiedy czyni to w przekonaniu, że w nich tkwi istota wiedzy.

Oprócz wymienionych, najhardziej typowych błędów, samoucy często popełniają błędy wynikające z nieprzestrzegania praw pamięci, czyli procesów zapamiętywania, przechowywania i przypominania.

Poprawne i skuteczne samokształcenie polega między innymi na wystrzeganiu się opisanych tu błędów. Jest to możliwa przy rzetelnej i systematycznej pracy umysłowej, przy poważnym traktowaniu przyjętego na siebie obowiązku samodzielnego uczenia i doskonalenia się.