CELE OGOLNE SAMOKSZTAŁCENIA CZ. II

Oprócz postawy i uczuć patriotycznych, oprócz niezbędnej wiedzy’ na ten temat istotne jest także kształtowanie w sobie cech postawy otwartej na świat poprzez poznanie tradycji i dorobku innych narodów, roli ludzi, pracy i nauki w dziejach współczesnego świata. Aby to osiągnąć, należy poznawać życic innych narodów, ich historię, kulturę, idee oraz rolę i miejsce w' świecie współczesnym. Trzeba zrozumieć obyczaje, poglądy i ideały, jakie reprezentują. Trzeba umieć i chcieć znajdować w nich wartości cenne dla innych ludzi, innych narodów' i dla siebie samego.

Drugim, obok rozwoju osobowości, celem w zakresie samokształcenia każdego człowieka powinno być należyte przygotowanie do zawodu, wykonywania pracy i obowiązków zawodowych. Każdy człowiek – niezależnie od wykonywanej pracy, wieku i miejsca zamieszkania – powinien dbać nie tylko o swoje kwalifikacje i przydatność zawodową, ale także o ustawiczne doskonalenie się, by w' zmieniającym się świecie nadążyć za rozwojem nauki i techniki. Prócz kwalifikacji formalnych niezmiernie istotne jest rozwijanie osobowościowych cech przydatnych w wykonywanym zawodzie: poznawanie jego specyfiki i nowych zadań.

Trzecim ogólnym celem samokształcenia jest aktywny udział każdego w dorobku kultury narodowej, w poznawaniu jej dziedzictwa, tradycji i osiągnięć. Instytucje kulturalne i oświatowe organizują wiele form ułatwiających to uczestnictwo. Każdy powinien dążyć do poznania trwałych osiągnięć kultury narodowej, poznawać nowe dzieła i ich wartości. Uczestniczyć nie tylko w odbiorze jako bierny obserwator, ale dążyć do czynnego jej uprawiania poprzez aktywność kulturalną 1 rozwój zainteresowań.

Czwartym celem samokształcenia jest kierowanie rozwojem własnej indywidualności. Jest to stawianie przed sobą ambitnych celów oświatowych i stopniowe ich realizowanie, zgodnie z własnymi potrzebami i możliwościami. Z przedstawionych celów ogólnych wynikają cele bezpośrednie, konkretne dla danej jednostki.