DYSKUSJA

Dyskusja to uporządkowana rozmowa kilku lub kilkunastu osób dotycząca znanego im wszystkim zagadnienia teoretycznego lub praktycznego. Podczas dyskusji, w której biorą udział wybitni specjaliści można się wiele nauczyć. Dyskusja działa stymulująco na myślenie, skłania do prezentowania własnych rozwiązań.

Udział w dyskusji może być bierny lub czynny. Udział bierny polega głównie na notowaniu przebiegu dyskusji bez zabierania głosu. Udział czynny to zabieranie głosu i notowanie najważniejszych tez dyskusji. Notując dyskusję należy – według J. Rudniańskicgo 42 – zwrócić uwagę na następujące kwestie:

– notować nic tylko wypowiedzi dyskutantów, lecz także celniejsze pytania, Często bowiem dobrze postawione pytanie nasuwa trafny pomysł rozwiązania, inspiruje do późniejszych przemyśleń własnych:

– notować nie tylko to, co powiedziano, ale także kto powiedział. Takie notatki przydają się jeżeli o danym zagadnieniu zechcemy się w przyszłości więcej dowiedzieć. Zaglądając do notatek wiadomo do kogo można się zwrócić, jako do osoby kompetentnej:

– bardzo cenne jest notowanie w czasie dyskusji własnych myśli, nawet jeżeli nie ma się zamiaru ich wypowiedzieć. Jest bowiem tak, że słuchanie dyskusji, zwłaszcza konstruktywnej, nasuwa ciekawe własne pomysły i uwagi, do których być może nie doszłoby się bez inspirującego wpływu wypowiedzi innych ludzi:

– na kartce, na której notujemy dyskusję, zapisujemy na górze jej temat, a także notujemy jej miejsce, ewentualnego organizatora i datę. To znacznie ułatwia późniejsze odszukiwanie notatek.

I jeszcze kilka zdań na lemat zabierania głosu w dyskusji. Mówić należy krótko, tak, aby wyjaśnić dokładnie i wystarczająco swój pogląd, nie dodając jednakże nic ponadto. Zwięzłość wypowiedzi najłatwiej jest osiągnąć zapisując sobie lo, co chce się powiedzieć. Jest lo konieczne, szczególnie dla ludzi uczących się dopiero wypowiadania własnych poglądów.

Nie można nauczce się zabierania głosu w dyskusji tylko obserwując, jak mów’ią inni. Trzeba po prostu kiedyś zacząć samemu i uczyć się na własnych błędach. Trzeba pogodzić się z tym, że pierwsze wypowiedzi mogą być nieudane, czym nic należy się zbytnio przejmować. Jest to bowiem często nieunikniona cena debiutu publicznego wystąpienia.