Cenne wskazówki na temat metod samokontroli w samokształceniu

Trzeba więc zdobywać podstawy do obiektywnej i skutecznej samokontroli. Tymi podstawami najczęściej są: bezpośredni pozytywny przykład osoby o dużej wiedzy i autorytecie, specjalnie skonstruowane zestawy pytań i inne metody samokontroli.

Cenne wskazówki na temat metod samokontroli w samokształceniu podaje W. Puślecki 64 Ażeby samokontrola była wyczerpująca i instruktażowa, jego zdaniem należy: ściśle przestrzegać, aby każda czynność wykonywana podczas samodzielnego uczenia się była co pewien czas sprawdzana, czy wykonywana jest właściwie:

– (…) każde stwierdzone uchybienie (…) natychmiast skorygować:

– do sprawdzenia (…) wiedzy na określony temat wykorzystać podręczniki szkolne i zeszyty przedmiotowe:

– rozwiązując zadania (cząstkowe – S.K.) przestrzegać przede wszystkim kolejności poszczególnych działań, każde cząstkowe działanie musi być dokładnie sprawdzone:

– wykorzystywać do samokontroli uczenia się encyklopedie, słowniki języka polskiego i obcego, słownik ortograficzny, tablice matematyczne, podręczniki szkolne, notatki i inne środki umożliwiające sprawdzenie poprawności tego, czego się uczymy:

– przeprowadzać od czasu do czasu sprawdziany tego, co było lub jest przedmiotem uczenia się, np. pisać wypracowania na dany temat lub nagrać to, czego się uczyło, na taśmę magnetofonową, a potem porównać wynik z tekstem podręcznika”.

Samokontrolę ułatwia także następujący zestaw pytań podanych przez Z. Pieirasińskiego 65: „Zechciej odpowiedzieć zupełnie szczerze na poniższe pytania. Wypisz na kartce numery pytań oraz słowa „Tak” lub „Nie”.