Pamięć w wieku podeszłym

Wiek podeszły to inaczej wiek wczesnej i sędziwej starości człowieka71. W medycynie za początek starości przyjmuje się wiek około 65 lat, a tzw. sędziwa starość rozpoczyna się po 85 roku życia.

U ludzi w wieku podeszłym często występują zaburzenia pamięci. Są one wynikiem zmian anatomicznych i czynnościowych postępujących w procesie starzenia oraz chorób towarzyszących temu wiekowi. Na stan fizyczny i psychiczny ludzi w starszym wieku mają wpływ nie tylko czynniki biologiczne, ale także psychospołeczne. Ludzie, którzy czują się potrzebni społeczeństwu i rodzinie, dłużej zachowują pełną sprawność fizyczną i psychiczną.

Zaburzenia pamięci wynikają z całokształtu zmian w organizmie człowieka. Z biegiem lal, a zwłaszcza w starości, narządy w organizmie stają się mniej sprawne. Naczynia krwionośne stają się mniej elastyczne i gorzej spełniają swoją rolę w transporcie krwi. Zmniejsza się wydolność serca. To wszystko prowadzi do niedotlenienia organizmu. Następuje spadek odporności organizmu, Aviększa się podatność na różne choroby.

Z wiekiem zanikają komórki nerwowe – w mózgu następują zmiany zwyrodnieniowe i zanikowe. Sen charakteryzuje się prawie zupełnym zanikiem snu głębokiego i zwiększeniem tzw. snu paradoksalnego. Taki sen nie daje pełnego wypoczynku. Człowiek zmęczony z kolei jest mniej sprawny fizycznie i umysłowo.

Na zdolność czy umiejętność zapamiętywania dość znaczny wpływ ma obniżenie poziomu percepcji. Bodźce słuchowe i wzrokowe gorzej docierają do organizmu, dlatego są trudniejsze do analizow-ania. Również smak i węch z wiekiem ulegają osłabieniu, choć w mniejszym slopniu niż wzrok i słuch.