Należy także wspomnieć o istotnej roli, jaką w audycjach radiowych odgrywają eksperci komentujący problemy z różnych dziedzin wiedzy. W radiu występują również specjaliści i działacze gospodarczy z różnego typu (pod względem własnościowym) zakładów pracy, co znacznie przybliża tematykę audycji do dzisiejszych realiów' ekonomicznych.

Drugi rodzaj informacji to informacje bibliograficzne. Czytelnik poszukuje wykazu książek lub artykułów w czasopismach na określony lemat. Tak dzieje się najczęściej, kiedy przygotowuje referat, pracę domową. Chodzi więc o znalezienie źródeł, które by pomogły w zestawieniu takiego wykazu. Źródłami tymi są różnego rodzaju bibliografie retrospektywne lub bieżące, czyli bibliografie odnoszące się do dawniej wydanych tytułów i bibliografie zawierające dane o aktualnie wydawanych książkach i czasopismach. Na prośbę czytelnika, bibliotekarz poradzi mu, w jakich bibliografiach, a nawet w jakiej kolejności należy prowadzić poszukiwania, a także poinformuje, jak korzystać z danej bibliografii, a więc jaki jest jej zakres, układ itd. Już po sporządzeniu wykazu potrzebnej literatury czytelnik może zasięgnąć rady bibliotekarza na temat prawidłowości sporządzonego wykazu. Oczywiście bibliotekarz nie zawsze będzie mógł wyrazie kompetentną opinię.

Czytanie odpowiednich książek może okazać się dla naszego dziecka bardzo idealnym rozwiązaniem, kiedy jest ono nieśmiałe, jest agresywne albo ma problemy w rozwoju emocjonalno-społecznym. Treści książki mogą być pretekstem do rozmowy z rodzicami czy rówieśnikami na ważne dla naszego dziecka tematy. Samodzielne czytanie uczy empatii i wrażliwośći, pomaga dziecku w poznaniu różnych sytuacji, z ktorymi mogło się zetknąć w życiu codziennym, jak i rownież posłużyć za temat do rozmowy o trudnych emocjach, których nasza pociecha doświadczyła np w szkole czy na podwórku podczas zabawy z dziećmi. Dzieci zazwyczaj bywają niespokojne i nadmiernie pobudzone, nie potrafią skupić sie na prostych rzeczach, a to sprawia że czują sie niepewnie i trudniej znoszą porażki...

Co to jest metoda? Według wybitnego polskiego dydaktyka prof. Wincentego Okonia, metoda „… to systematycznie stosowany sposób postępowania prowadzący do założonego wyniku. Na dany sposób postępowania składają się czynności myślowe i praktyczne odpowiednio dobrane i realizowane w ustalonej kolejności” 4\

Uczenie się „na termin”, czyli uczenie się na wyznaczony dzień. np. ten. w którym od hyc się ma egzamin. Można zaryzykować twierdzenie, że wielu samouków' – zwłaszcza słuchaczy studiów dla pracujących, szkół dla pracujących, a także słuchaczy kursów zawodowych – uczy się właśnie „na termin”. Brak głębszego zainteresowania przerabianym materiałem, brak rozłożenia procesu uczenia się w czasie, mały' stopień wyuczenia i brak nastawienia na trwałe zapamiętanie danego materiału powodują, żc wiedza zdobyta metodą „uczenia się na termin” jest zazwyczaj bardzo krótko przechowywana w' pamięci i szybko ulega zapomnieniu.

Integralnią częścią samokształcenia są procesy autorcgulacyjne 62, których poprawny przebieg stanowi warunek skutecznego przyswojenia sobie wiedzy i sprawności. Wyróżnić tu trzeba samokontrolę, samoocenę i autoko- rektę. Wszystkie tc trzy czynności są niezwykle istotne, a umiejętność ich wykonywania decyduje o rezultatach samokształcenia.

Wiek podeszły to inaczej wiek wczesnej i sędziwej starości człowieka71. W medycynie za początek starości przyjmuje się wiek około 65 lat, a tzw. sędziwa starość rozpoczyna się po 85 roku życia.

Warto więc od czasu do czasu uporządkować biurko, przy którym pracujemy, Takie oczyszczenie miejsca pracy może mieć ponadto dodatkowy walor. Po prostu wyrzucamy wówczas wszystko to. co się nazbierało do przeczytania, a o czym wiemy, że z różnych powodów nie zdołamy przeczytać. Taki gruntowny przegląd nagromadzonych materiałów prowadzi do zlikwidowania naszych wyrzutów sumienia związanych z nicwywiązaniem się z zaplanowanej niegdyś pracy. Wyrzuty sumienia przyczyniają się zarówno do rozpraszania uwagi, jak i – paradoksalnie – do zmniejszenia chęci do pracy.

Katalogi o układzie systematycznym stosowane są prawie wyłącznie w specjalistycznych bibliotekach naukowych, gdzie liczba działów' jest mniejsza, a tym samym ich układ bardziej przejrzysty, dlatego struktura ich katalogów jest możliwie bliska systemowi danej nauki. Podział laki zatem jest właściwy dla potrzeb pracowników nauki, stąd też czytelnik mniej zorientowany w danej dziedzinie nauki zazwyczaj ma duże trudności w korzystaniu z tego rodzaju katalogów.

Coraz więcej Polaków wogóle nie czyta książek, tylko zastępuje je telewizją lub innymi nowoczesnymi metodami. Najbardziej współczesnymi powodami nieczytania książek przez ludzi jest to iż od najmłodszych lat nikt ich nie zachęcał, coraz więcej rodzin wogóle nie czyta swoim dzieciom, w niektorych rodzinach czyta się za malo, szkoły przedstawiają przede wszystkim klasyki książek, króre są nudne, trudne i niedzisiejsze dlatego dziecko nie ma wogóle pojęcia co czyta i że są inne blżejsze książki. Dawniej nie było internetu, komputerów więc większość ludzi siedziała i czytała książki, a dzisiaj w telewizji i internecie jest sporo tematów rozrywkowych, plotek, sensacji, które bardziej nas interesują niż jakaś tam książka...

Przy sporządzaniu wyciągów należy pamiętać o tym, że niemożliwe jest ich właściwe wykonywanie już przy pierwszym czytaniu. Czytając po raz pierwszy jesteśmy jeszcze zbyt zajęci myślowym opracowaniem materiału, brak nam ogólnej orientacji w jakości czytanej książki, nie wiemy jeszcze, co jest rzeczywiście ważne, a co można pominąć.