EFEKTYWNE SŁUCHANIE CZ. II

Rolę dobrego słuchacza rozumie się bardzo szeroko: słucha on z uwagą, wnika w intencję mówców, słucha tego, co inni mają do powiedzenia. Taki słuchacz jest słuchaczem aktywnym, słuchając dużo się uczy.

Prelekcja to wykład o treści zazwyczaj popularnonaukowej – prelekcja na określony temat jest całościowym przedstawieniem danego tematu, natomiast wykłady mają charakter dydaktyczny i układają się w pewien cykl obejmujący określony programem zakres materiału z jakiejś dziedziny wiedzy.

Metody korzystania z prelekcji i wykładu są bardzo podobne. Z tego względu będziemy tu mówili o wykładzie, przez co rozumieć będziemy wykład i prelekcję łącznie. Aby odnieść korzyści z wykładu, należy się do niego przygotować wewnętrznie. Uczący się powinien postawić sobie pytania: co wie już z problematyki wykładu, czego nowego prawdopodobnie się dowie, jaki jest główmy cel wykładu? Takie przemyślenia wywołać powinny głębsze zainteresowanie wykładem, nastawić pozytywnie do wykładowcy i do głoszonej przez niego wiedzy, tym samym zaś pomóc słuchaczom w rozumieniu wykładu. Umiejętność przygotowania się do odbioru wykładu polega więc min. na wytworzeniu pozytywnego nastawienia psychicznego do tego wykładu.

Oprócz nastawienia psychicznego ważne jest także nastawienie fizyczne. Nastawić się fizycznie do odbioru wykładu to – przede wszystkim – przyjść na wykład wypoczętym i świeżym. Zmęczenie, ból głowy są złymi towarzyszami podczas słuchania wykładu lub udziału w dyskusji. Temu, kto musi walczyć z sennością, nic starczy sił ani ochoty do poważnego wysiłku umysłowego, jakim jest słuchanie wykładu lub wypowiadanie się wr dyskusji.