Jaki powinien być plan pracy samokształceniowej – ciąg dalszy

Cechą dobrego planu jest długodystansowość. Z jednej strony plan powinien uwzględniać działania w jak najdalszej przyszłości, z drugiej strony jednak im dalej wybiega się w przyszłość, tym trudniej jest zaplanować postępowania, gdyż coraz więcej czynników, od których to postępowanie powinno być uzależnione, jest nieznanych w chwili planowania. Trzeba więc szukać w każdym przypadku jakiegoś optimum czasowego dystansu i liczyć się z osiągniętym już w chwili konstrukcji planu stanem wcześniejszego zaplanowania własnych działań.

Plan dobrej roboty nakazuje przewidywanie końcowego terminu działania, czyli dobry plan musi zawierać wszystkie elementy potrzebne do terminowej i właściwej realizacji, a więc nie tylko zadania i zamierzenia, ale także środki do ich wykonywania i inne niezbędne dane.

Cechą dobrego planu jest racjonalność. Racjonalność pozwala osiągnąć cel opierając się na rzeczywistej wńcdzy o przedmiocie zamierzonych działań, metodach ich prawidłowej realizacji i skutecznych środkach.

Również planowanie samokształcenia musi uwzględniać – jak wynika z cech dobrego planu – zarówno elementy czasowe i ich następstwa, jak i elementy przestrzenne i ich rozmieszczenie, a wreszcie związki logiczne między przedsiębranymi środkami, a poszczególnymi celami odcinkowymi, składającymi się na realizację całościowego zamierzenia stanowiącego przedmiot planu.

Dodajmy, że ułożenie planu pracy samokształceniowej zgodnie z powyższymi zasadami w dużej mierze gwarantuje jej skuteczność, a w efekcie prowadzi do pomyślnej realizacji celów' założonych w samokształceniu. Ponadto sama świadomość niezrealizowania wyznaczonych zadań jest ważnym czynnikiem pobudzającym do bardziej wytężonej pracy, do nadrobienia ewentualnych zaległości.