TEATR I FILM

Ważne źródło samokształcenia, zwłaszcza w dziedzinie kultury i sztuki oraz estetyki może stanowić teatr. Wśród rodzajów' teatru wyróżnia się m.in. operę, teatr dramatyczny, teatr komediowy, halet. Można też teatr podzielić według innego kryterium, na: teatr żywy, teatr telewizyjny i teatr radiowy.

Z istoty teatru wynika, że jest to sztuka trudna, ale oddziałująca na widza bardzo wielostronnie: przez słowo i głos aktora, dekoracje i światło, plastykę i muzykę. Nic więc dziwnego, żc kontakt z teatrem może odegrać pozytywną, twórczą rolę przy zdobywaniu wiedzy.

Oto jak przydatność teatru dla celów samokształcenia opisuje J. Pół- turzycki 43: „Oglądanie sztuk teatralnych – pisze – przyczynia się do rozwoju wrażliwości na walory ekspresywne tekstu Iilerackiego i głosu ludzkiego oraz – dzięki wartościowemu w' sensie artystycznym przekazywaniu tekstów przez aktorów – rozwija wrażliwość na poezję i prozę. Pogłębia wrażliwość plaslyezną na światło, układy brył i barwy, może to wzbogacać wrażliwość słuchową na muzykę i cfckly dźwiękowe występujące w sztuce. Rozszerza zakres doznawanych uczuć, zachęca do zastanowienia się nad postępowaniem ludzi, motywami ich działania, systemem wyznawanych przez nich wartości moralnych, nad sensem życia wr ogóle. Obcowanie ze sztuką dramatu może nawet dopomóc w kształtowaniu własnego poglądu na życie. Kontakt z dobrymi przedstawieniami teatralnymi, ze sztuką teatru w ogóle przyczynia się niewątpliwie do wszechstronnego rozwoju osobowości”.

Zasługuje też na uwagę rola teatru jako środka budzenia zainteresowań literackich i historycznych. Ponadto teatr umożliwia poszerzenie wiedzy o epoce odtwarzanej w utworze, który przedstawiany jest na scenie, a także o epoce, w której on powstał.