Ogólnie biorąc błędy w samokształceniu można traktować jako odejście od prawidłowej drogi zdobywania nowych wiadomości i umiejętności. Do najbardziej rozpowszechnionych błędów w samokształceniu zaliczyć należy:
Uczenie się niedbałe, powierzchowne. Główną przyczyną tego rodzaju błędu może być brak dostatecznego czasu na samokształcenie, zbyt trudny bądzl przeładowany program samokształcenia, a czasem nawet zwykłe lenistwo samouka. Błąd len polega na powierzchownej analizie pojęć i zagadnień, na przesadnym zaufaniu do własnej pamięci oraz do szybkiego, gruntownego zrozumienia opanowywanego materiału. Zapobiegać temu błędowi można przez wnikliwą analizę przerabianych zagadnień, przez dokładność w uczeniu się.
Uczenie się bez dostatecznego rozumienia opanowywanych treści. Przyczyną tego błędu mogą być słabe zdrowie lub niekorzystne cechy charakteru (np. brak umiejętności koncentracji uwagi, niestałość w postępowaniu, brak wytrwałości w pracy nad sobą). Wiedza zdobyta podczas takiego uczenia się jest fragmentaryczna, bez wewnętrznych powiązań logicznych, często mało zrozumiała. Nic zatem dziwnego, że szybko ulatuje z pamięci, jest zapomniana.
Uczenie się książkowe w myśl zasady „sztuka dla sztuki”, czyli zdobywane wiadomości nie są w żadnym stopniu związane z potrzebami życia, z pracą zawodową bądź zainteresowaniami, z konkretnym działaniem. Jeśli zdobywana wiedza teoretyczna ma nikłą przydatność praktyczną, to wówczas szybko ulega zapomnieniu, nawet w kilka dni po pozytywnym zdaniu egzaminu z danego przedmiotu.
Leave a reply