Bibloteki a samokształcenie

Poprawnie sporządzony bibliograficzny opis książki obejmuje: nazwisko i imię autora, tytuł książki, dodatek do tytułu, miejsce wydania, nazwę wydawnictwa, rok wydania, liczbę stron w książce, np. Jarosław Rudniański: o pracy umysłowej (tytuł), Cele, metody, organizacja psychiczna (podtytuł). Warszawa 1987. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, s. 376.

W przypadku artykułu w czasopiśmie, oprócz autora i tytułu, należy podać również tytuł czasopisma, rocznik i numer czasopisma, stronice w czasopiśmie (od-do), na których ów artykuł został wydrukowany.

Poszczególne opisy bibliograficzne szereguje się w porządku alfabetycznym według nazwisk autorów – łącznie książki i artykuły lub oddzielnie książki i oddzielnie artykuły. W sporządzaniu tematycznych zestawień bibliograficznych mogą pomóc – oprócz własnych poszukiwań w katalogu biblioteki – wskazówki bibliotekarzy, księgarzy, nauczycieli oraz innych specjalistów.

W samokształceniu bardzo pomocne mogą być wydawnictwa informacyjne ogólne i specjalistyczne, takie jak bibliografie tematyczne – bieżące i retrospektywne, czy też przewodniki bibliograficzne. Wszystkie te wydawnictwa wchodzą w skład księgozbiorów podręcznych wszystkich średnich i większych bibliotek. Sprawne posługiwanie się nimi przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy samokształceniowej j ułatwia tę pracę.

W bibliotekach można znaleźć także przydatne w samokształceniu rodzaje książek: podręczniki, książki popularnonaukowe i naukowe, zbiory zadań rachunkowych i laboratoiyjnych. mapy. tablice matematyczne i inne. Wydawnictwa te są dobrym źródłem wiedzy, pod warunkiem sprawnego i umiejętnego posługiwania się nimi.

Prawdopodobnie już w niedalekiej przyszłości osoby uprawiające samokształcenie będą mogły uzyskiwać potrzebne informacje z systemu elektronicznego przetwarzania danych za pośrednictwem dostępnych w odpowiednich miejscach końcówek komputerów. System laki jest dostępny dla użytkowników m.in. Biblioteki Narodowej w Warszawie. Włączenie tych urządzeń – zresztą bardzo już powszechnych w krajach zachodnioeuropejskich – do służb w- dziedzinie przekazu, gwarantuje aktualność i bezbłędność otrzymywanych informacji, umożliwia nadanie informacjom dowolnej, potrzebnej samoukowi formy.

System komputerowy ma tylko jeden zasadniczy mankament – trzeba umieć się nim posługiwać. Ponadto elektronika odstrasza wiele osób, zwłaszcza z wykształceniem humanistycznym. Miejmy jednak nadzieję, że w miarę upływu czasu opory te będą zanikały i samoucy w swojej pracy będą coraz powszechniej korzystali z dokumentów przechowywanych w pamięci elektronicznych maszyn cyfrowych.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>