KOMPUTERY W PROCESIE SAMOKSZTAŁCENIA

Zastosowanie komputerów' w edukacji dorosłych, a w tym w pracy samokształceniowej staje się coraz bardziej powszechne. Proces uczenia się w-spierany przez komputer obejmuje takie formy, jak ćwiczenia, symulację z modelami sytuacyjnymi, gry dydaktyczne indywidualne i zespołowe. Komputer służy także do kierowania różnymi formami i metodami pracy uczącego się i sam określa na podstawie wstępnej kontroli jaki wariant programu nauczania (samokształcenia) będzie odpowiedni. Spełnia wńęc funkcję maszyny uczącej i ustala poziom trudności programu w zależności od wyniku wstępnej kontroli i dalszych postępów w opanowywaniu programu.Zdaniem J. Póhurzyckiego komputer może spełniać następujące funkcje w procesie uczenia się dorosłych:

– sprawdzać poziom przygotowania i osiągnięcia uczących się,

– przekazywać treści programowe, wspierać je ilustracjami,

– symulować procesy i trudne sytuacje,

– prowadzić dialog uczącego się z programem komputerowym,

– przedstawiać sytuacje problemowe i ułatwiać ich rozwiązywanie,

– organizować multimedialny przekaz treści programu kształcenia,

– przechowywać w pamięci osiągnięcia i poprzednie etapy uczenia się.

Rzecz oczywista, że aby korzystać w procesie samokształcenia z komputera, trzeba nauczyć się go obsługiwać. Podstawowe kursy posługiwania się komputerem organizują szkoły oraz różne organizacje oświatowe, także Towarzystwo Wiedzy Powszechnej, zakłady doskonalenia zawodowego i inne. Taki kurs trwa około 50-60 godzin, a jego absolwent jest w stopniu elementarnym przygotowany do pracy z komputerem.

Skończenie kursu to jednak nie wszystko. Brak jest bowiem metodycznych opracowań na temat wykorzystywania komputera w samokształceniu. Stąd też ważnym zadaniem jest stworzenie organizacyjnych i metodycznych podstaw dla procesu samokształcenia z wykorzystywaniem komputerów, jako źródła wiedzy i inspiratora aktywności poznawczej. Jest to ważne zadanie dla wspólnej pracy informatyków i pedagogów.