Do zadań każdej biblioteki centralnej należy gromadzenie krajowych i zagranicznych, bieżących i retrospektywnych materiałów bibliotecznych, zgodnie z wyznaczonym zakresem specjalizacji, oraz bieżące opracowywanie gromadzonych materiałów, ich udostępnianie i prowadzenie prac naukowo-badawczych. Każda biblioteka centralna prowadzi centralny katalog rzeczowy. Jej obowiązkiem jest bieżące przekazywanie informacji o gromadzonych zbiorach do systemów specjalistycznych i dziedzinowo-gałęziowych Systemu Informacji Naukowej, Technicznej i Organizacyjnej (S1NTO). Biblioteki centralne koordynują i sprawują nadzór nad działalnością bibliotek współpracujących w zakresie wynikającym z planu specjalizacji.
Centralną biblioteką państwa jest Biblioteka Narodowa. Gromadzi ona – zarówno w postaci oryginalnej, jak i w formie kopii – dokumenty i zabytki kultury polskiej w dziedzinie piśmiennictwa, wydawnictwa opublikowane w Polsce współczesnej, wydawnictwa obce niezbędne do rozwoju nauki i kultury polskiej oraz dokumenty ikonograficzne, kartograficzne, utwory muzyczne i materiały fonograficzne. Biblioteka Narodowa dysponuje kompletem polskich publikacji wydanych po roku 1945, w zbiorach starych druków BN znajduje się 2 tysiące inkunabułów (druków wydanych do 1500 r.J, a także rękopisy dzieł najwybitniejszych przedstawicieli literatury polskiej: A. Mickiewicza, J. Słowackiego, H. Sienkiewicza, S. Żeromskiego, B. Prusa i wielu innych. Biblioteka Narodowa rozwija działalność w czterech podstawowych kierunkach jako:
– książnica narodowa dysponująca całością dokumentów polskich i Polski dotyczących:
– ośrodek informacji o tych dokumentach, pełniący jedną z pierwszorzędnych ról w krajowym systemie informacji i współpracujący z międzynarodowymi systemami informacji:
– ośrodek kształtowania koncepcji rozwoju bibliotekarstwa w Polsce, uczestniczący w opracowywaniu założeń i realizacji polityki bibliotecznej w kraju:
– jako instytucja naukowa zajmująca się problememi nauki o książce i nauki o informacji.
Leave a reply