SPOSOBY UTRWALANIA WYNIKÓW LEKTURY KSIĄŻEK I CZASOPISM

Chociaż każdy ma własny system utrwalania wiadomości, niemniej jednak warto podać inne, sprawdzone sposoby utrwalania lektury, a mianowicie:

– Podkreślanie. System podkreślania polega na umownych znakach, podkreślających i zaznaczających bądź myśli zasadnicze i ważniejsze partie książki, bądź miejsca niezrozumiałe lub wątpliwe. Jest on pożyteczny głównie dla wzrokowców.

Należy posługiwać się własnym systemem podkreślania, najlepiej stałym. Można więc np. pewne myśli zasadnicze podkreślać linią prostą, ważniejszy zaś materiał faktograficzny – linią falistą (lub np. czerwonym kolorem). Myśli trudne – linią podwójną (lub np. kolorem niebieskim), budzące wątpliwości – linią przerywaną (lub np. kolorem zielonym). Wzór szczególnie ważny można ująć w ramkę. Można też stosować wykrzykniki (pojedyncze, podwójne, a nawet potrójne), niejasne miejsca oznaczać znakiem zapytania. Gdy mamy do czynienia z dłuższym wywodem o szczególnym znaczeniu, zakreślamy wzdłuż marginesu nawias, obok zaś nawiasu stawiamy literę „M” – myśl bądź „F” – fakt itp. Znaki używane przy podkreślaniu mogą być różne. Mogą się one zmieniać, ale raz przyjęte powinny zachować to samo znaczenie.

Przy podkreślaniu należy zachować umiar, gdyż w przeciwnym razie podkreślanie traci sens. Inaczej mówiąc, nie należy podkreślać niczego ponad to, co rzeczywiście konieczne.

– Znakowanie ma na celu uzupełnienie omówionych wyżej podkreśleń. Polega na stosowaniu wymyślonych przez czytającego znaków wyrażających zamiar lub krytykę. Przy znakowaniu każda umowna litera, wykrzyknik czy znak zapytania eliminuje zbędny materiał i wydziela treść najistotniejszą, przyczyniając się w ten sposób do łatwiejszego i pełniejszego zapamiętania danego tekstu. Znaki stawia się zazwyczaj na marginesie czytanego tekstu w celu ułatwienia zrozumienia lektury.

– zobaczyć spis literatury przedmiotu

– dobrze

– nie zgadzam się

– ważne

– bardzo ważne

– tuki w rozumieniu tekstu

– porównać ze stroną trzecią

– przykład

– Schematy maj:) na celu graficzne przedstawienie funkcjonalnych związków poszczególnych części jakiejś całości. Jeśli pozna się poszczególne części w ich wzajemnym powiązaniu, to szybciej zrozumie się całość. Poszczególne części zaś rozumie się wtedy, gdy ujmuje się je w ramach całości. To, co uczący się przedstawi sobie w przejrzystym szkicu, utrwali i zachowa w sposób pewny. Takie uczenie się odpowiada prawom logiki.

– Kon.spektownnie. Tym sposobem utrwalania lektury posługujemy się przy' studiowaniu szczególnie ważnego dzieła lub artykułu zawierającego wiele wartościowego materiału, który musimy sobie przyswoić,