Category Samokszałcenie

Znużenie jest szczególnym rodzajem zmęczenia. Nie jest ono skutkiem długotrwałego wysiłku lub też jednorazowego pokonania jakiejś trudności, ale raczej brakiem goLowości, chęci do wysiłku. Stan znużenia może występować bez wyraźnej bezpośredniej przyczyny. Przebiega znacznie bardziej przewlekle niż zmęczenie i nie można go usunąć przez wypoczynek.

Cechą dobrego planu jest długodystansowość. Z jednej strony plan powinien uwzględniać działania w jak najdalszej przyszłości, z drugiej strony jednak im dalej wybiega się w przyszłość, tym trudniej jest zaplanować postępowania, gdyż coraz więcej czynników, od których to postępowanie powinno być uzależnione, jest nieznanych w chwili planowania. Trzeba więc szukać w każdym przypadku jakiegoś optimum czasowego dystansu i liczyć się z osiągniętym już w chwili konstrukcji planu stanem wcześniejszego zaplanowania własnych działań.

W socjologii funkcjonuje nieco inne znaczenie pojęcia ..deprywacja” – deprywować. to znaczy powodować stan zniechęcenia, depresji, przygnębienia. Natomiast w pedagogice, gdy mówimy o deprywacjach. to chodzi o lo, aby ćwiczenia (zadania) szkolne, lok prowadzonych zajęć nie zniechęcały klasy, lecz były bodźcem do datszych osiągnięć, do wydajniejszej pracy. Zgodnie ze wskazaniami pedagogiki należy unikać takich sytuacji, w których powstają deprjwacje. czyli sytuacje zniechęcające do nauki i uczenia się. pomnieć sobie potrzebne wiadomości, łatwo popełnia błędy i dochodzi do fałszywych rozwiązań.

Funkcje maszyn dydaktycznych polegają na umożliwieniu rozwiązywania problemów. Występują one bądź jako główne źródło wiadomości, bądź też służą do weryfikowania przewidywań (przypuszczalnych odpowiedzi) i ich uzasadnienia. Rozwijają one również zdolności poznawcze, szczególnie spostrzegawczość wzrokowy i słuchową: angażują przez oddziaływanie emocjonalne, a tym samym wyzwalają aktywność spostrzeżeniową i myślową, wdrażają do systematycznej obserwacji i pobudzają zdolność twórczego myślenia oraz wzmacniają motywy uczenia się i rozwijają zainteresowania. Oprócz tego maszyny dydaktyczne zdolne są wywołać żywe zainteresowanie przedmiotem poznania. W ten sposób powstają pozytywne motywy uczenia się: zaciekawienie, chęć i gotowość uczenia się oraz zadowolenie.

Każda praca – w tym także samokształceniowa – ma walory wychowawcze i kształcące, a jednocześnie staje się szkodliwa dla organizmu, gdy jest wykonywana w sposób nieodpowiedni, bez liczenia się z własnymi możliwościami fizycznymi, psychicznymi, czasowymi i materialnymi. W warunkach intensywnego samokształcenia bardzo łatwo może nastąpić zakłócenie prawidłowego funkcjonowania organizmu. Główne przyczyny tego mogą być następujące:

Wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje filmów: fabularny, poetycki, dokumentalny i dydaktyczny- Dla celów samokształcenia najbardziej przydatne są filmy dokumentalne i dydaktyczne: z lilmów dokumentalnych zaś – reportaże filmowe, czyli relacje z prawdziwych zdarzeń uzupełnione komentarzami. Reportaże filmowa mogą przedstawiać wydarzenia produkcyjne, prace różnych grup zawodowych, mogą dotyczyć zagadnień ekonomicznych, społecznych, technicznych itp.

Wydawnictwa te specjalizują się w wydawaniu podręczników dla uczniów: podręczników, przewodników i poradników metodycznych dla nauczycieli oraz czasopism pedagogicznych (głównie metodycznych) dla nauczycieli, takich jak np: „Polonistyka”, „Matematyka”, „Biologia w szkole” i innych.

Często zdarza się, że w czasie nieobecności uczącego się biurko jest wykorzystywane do innych celów niż do pracy umysłowej. Wtedy chcąc uniknąć bałaganu na biurku, należy przekonać domowników o konieczności poszanowania materiałów przeznaczonych do nauki. Nikt nie powinien ich przekładać i przenosić na inne miejsce.

Wymienione wskazania dotyczące przechowywania pamięciowego i prawideł utrwalania zapamiętanego materiału należy zawsze mieć na uwadze przy układaniu programu samokształcenia i jego realizacji.

Nauczyć się czytać, to wcale jeszcze nie znaczy czytać tak biegle, jak tylko można. Dlatego nawet człowiek dorosły po przejściu dodatkowych ćwiczeń zwykle zwiększa dotychczasowe tempo czytania ze zrozumieniem o kilka, a czasem nawet i o kilkadziesiąt procent.

Poprawnie sporządzony bibliograficzny opis książki obejmuje: nazwisko i imię autora, tytuł książki, dodatek do tytułu, miejsce wydania, nazwę wydawnictwa, rok wydania, liczbę stron w książce, np. Jarosław Rudniański: o pracy umysłowej (tytuł), Cele, metody, organizacja psychiczna (podtytuł). Warszawa 1987. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, s. 376.